W pierwszym transporcie (17.10.1953) przybyło 21 klaczy, a w drugim (25.11.1953) - trzy, zaś źrebiąt urodzonych w Klemensowie w 1953 roku - razem przybyło 18. Stan ten powiększyło 8 młodych klaczy, które po zakończonym treningu wyścigowym na TWK Wrocław, 25.11.1953 przyjechały do Michałowa. Na koniec roku 1953 w stadninie były 33 klacze:

• z linii I. Gazella or. ar.: Miriam, Adis Abeba, Czajka;
• z linii II. Mlecha or. ar.: Akra, Mufta, Delja;
• z linii III. Sahara or. ar.: Epizoda, Gazella, Mokdiara, Devera, Daribba, Ciwita, Czika;
• z linii V. Milordka: Amneris, Armenia, Bajadera, Gałka, Gwara, Lala, Orda, Saga, Cosmosa;
• z linii VI. Ukrainka: Forta;
• z linii VII. Szweykowska: Fanfara, Werbena;
• z linii X. Wołoszka: El-Zabibe, Laguna, Zahabu;
• z linii 27. Murana I or. ar.: Amba, Damba;
• z linii 34. Semrie or. ar.: Angara, Darda;
• z linii 36. Scherife or. ar.: Brusa.

W początkowym okresie, według dyrektora Ignacego Jaworowskiego, najsilniejszy wpływ na stado michałowskie wywarł ogier Amurath Sahib, którego aż 12 córek urodzonych w Klemensowie stanowiło najmocniejszą grupę w wyjściowym stadzie.

Między nimi znalazła się klacz o fundamentalnym znaczeniu dla michałowskiej hodowli - Estokada. Stworzona przez nią rodzina wydała największą w Michałowie liczbę czempionów.

Na istniejącą pół wieku hodowlę niebanalny wpływ wywarły ogiery: Nabor, Gwarny, Comet, Celebes, El Paso, Palas, Eukaliptus, Probat, Wojsław, Monogramm, Gazal Al Shaqab, QR Marc, Kahil Al Shaqab. Od założenia stadniny do 2015 roku w Michałowie użyto 155 ogierów z 13 rodów męskich, z których 5 pierwszych nadal jest reprezentowanych przez ogiery w stadninie:

• 21. Kuhailan Haifi or. ar. - użyto 32 ogierów,
• 16. Ilderim or. ar. - użyto 17 ogierów,
• 5. Bairactar or. ar. - użyto 16 ogierów,
• 30. Saklawi I - użyto 36 ogierów,
• 18. Krzyżyk or. ar. - użyto 8 ogierów,
• 20. Kuhailan Afas or. ar. - użyto 20 ogierów,
• 15. Ibrahim or. ar. - użyto 15 ogierów,
• 1. Abu Argub II or. ar. - użyto 2 ogiery,
• 23. Kuhailan Zaid or. ar. - użyto 2 ogiery,
• 31. Latif I or. ar. - użyto 3 ogiery,
• 17. Koheilan Adjuze or. ar. - użyto 2 ogiera,
• Wafi or. ar. – użyto 1 ogiera,
• Mirage or. ar. – użyto 1 ogiera.

Spośród linii żeńskich w 2015 roku reprezentowanych było 11, z których linia Milordki jest zdecydowanie najliczniejsza:

• I. Gazella or. ar.,
• II. Mlecha or. ar.,
• III. Sahara or. ar.,
• V. Milordka,
• VI. Ukrainka,
• VII. Szweykowska,
• X. Wołoszka,
• 16. Selma or. ar.,
• 17. Rodania or. ar.,
• 33. Adjuze or. ar.
• 34. Semrie or. ar..

Konie michałowskie od początku reprezentowały przeważnie typ saklawi - były nieco wyższe niż araby w innych stadninach, urodziwe oraz najczęściej siwe. Nieznaczna liczba koni w typie munighi (o predyzpozycjach wyścigowych, ale mniej urodziwych) została z biegiem lat wyeliminowana, jako za mało typowa. Obecnie konie michałowskie to konie urodziwe oraz również dzielne wyścigowo.